Gegli news - پرتره مظفرالدین‌ شاه ناپدید شد

گزارش‌هایی منتشر شده از به سرقت رفتن پرتره مظفرالدین‌ شاه از تالار برلیان کاخ گلستان که بر اساس آن‌ها گفته می‌شود این اثر کمال‌الملک در سال ۱۳۷۸ به سرقت رفته و در ۲۳ فروردین ۱۳۷۹ در حراجی کریستیز لندن به قیمت ۴۴ هزار و ۶۵۰ پوند به فروش رسیده است

نکته قابل توجه این است که تاکنون هیچ گزارشی مبنی بر مفقود شدن یا سرقت این اثر در اسناد سازمان میراث فرهنگی یافت نشده است

مدیر مجموعه میراث جهانی کاخ گلستان در اینباره می‌گوید: از زمانی که کاخ گلستان ابواب جمعی داشته و تحویل آثار به امین امول آغاز شده اثری از این پرتره در میان آثار لیست‌بندی شده ابواب جمعی نبوده

آفرین امامی درباره عکسی که از این پرتره در کاخ گلستان موجود است، نیز گفته این عکس متعلق به بعد از انقلاب نیست چراکه عکس‌ها در این دوره اکثرا رنگی چاپ شده بودند. حتا از دوره پهلوی دوم به بعد عکس‌های رنگی داریم درحالی که عکس‌های منتشر شده سیاه و سفید هستند و از آنجا که عکس در ظاهر بسیار قدیمی است، می‌توان گفت این عکس از دوره قاجار است و با دوربین آنالوگ و به صورت سیاه و سفید گرفته شده. اصالت عکس و اینکه برای چه تاریخی است باید مورد بررسی قرار گیرد

 مظفرالدین‌شاه قاجار ۳ فروردین ۱۲۳۲ – ۱۲ دی ۱۲۸۵پنجمین پادشاه ایران از دودمان قاجار بود. وی پس از کشته‌شدن پدرش ناصرالدین‌شاه به دست میرزا رضا کرمانی و پس از نزدیک به ۴۰ سال ولایت‌عهدی، شاه شد و از تبریز به تهران آمد. در جریان جنبش مشروطه، برخلاف کوشش‌های صدراعظمش عین‌الدوله، با مشروطیت موافقت کرد و فرمان مشروطیت را امضا کرد. او ده روز پس از امضای قانون اساسی درگذشت. وی آخرین پادشاه ایران است که در ایران درگذشته‌است

کاخ گلستان از کاخ‌های دوره زندیه و قاجار است که در مرکز شهر تهران واقع شده‌است 

کاخ گلستان از عهد صفویه تا دوران معاصر دستخوش تغییراتی گردیده‌است. هر چند که بنیان کاخ گلستان به دوران شاه عباس صفوی و به سال ۹۹۸ ه‍.ق و با احداث چهار باغی در داخل حصار شاه طهماسب و بعدها و در زمان شاه سلیمان صفوی (۱۱۰۹ – ۱۰۷۸ ه‍.ق) با ساخت دیوان خانه‌ای در همان محدوده چنارستان شاه عباسی شکل می‌گیرد، ولی امروزه از آن بنیان‌ها اثری در میان نیست و داشته‌های موجود کاخ گلستان از لحاظ دیرینگی محدود به بخشی از آثار و ابنیه از دوران زندیه بوده و فراتر از آن نمی‌رود

کاخ گلستان در دوم تیرماه ۱۳۹۲ خورشیدی و در سی و هفتمین اجلاس سالانه کمیته میراث جهانی سازمان یونسکو در پنوم پن، پایتخت کامبوج به عنوان میراث بشری از جانب یونسکو به ثبت رسید